در این پست نیز مانند پست قبلی همین موضوع در مورد آیه شریفه بسم الله الرحمن الرحیم صحبت می کنیم.
برای مطالعه به ادامه مطلب مراجعه کنید.
همانطور که در نزد ادبیون مسطور است جار و مجرور همانند ظرف نیاز به متعلق دارد یا متعلق آن یا مذکور است و یا محذوف و همچنین یا مقدم است و یا موخر.
در اینجا نیز جار و مجروری داریم که (بسم) می باشد که نیاز به متعلق دارد در مورد متعلق (بسم) دو قول است:
1.متعلق به فعل (ابتدا)محذوف و مقدم بر جار و مجرور
2.متعلق به فعل (اتلو) محذوف و البته موخر از جار و مجرور
در مورد نظر دوم نکته ای به نظر می آید که فعل را موخر در تقدیر گرفتند و همه می دانیم که موخر بودن خلاف اصل می باشد و همیشه خلاف اصل دلیل می خواهد:معتقدین به نظر دوم در این مورد سه توجیه ذکر کرده اند:
1.کفار می گفتند که (بسم اللات و العزی نفعل کذا ) مسلمین در مقابل اسم بتان اسم خدا را می آوردند و اینچنین می گفتند
2.اصل این است که همیشه اهم را مقدم کنیم (اصل تقدیم اهم است) فلذا در اینجا چون خود (بسم الله) مهم است بهمین خاطر مقدم شده است
3.در قرآن مجید نیز موخر شده است در آیه شریفه {بسم الله مجریها و مرسها} که متعلق (بسم الله) موخر آمده است
