💠 چرا به امام حسین "ابا عبدالله" می گویند؟
🔸در تعریف کنیه آمده است:
الکنیة: وهی ما صدر ب"أب أو أم وقیل: أو إبن او بنت" و العرب یقصد بها التعظیم.
(النهجة المرضیة، ج١، ص٨٠).
🔸در زبان عرب معمولا جهت احترام و تعطیم، اشخاص را (اعم از مردان وزنان) به کنیه می خوانند.
🔸ملاک نامگذاری کنیه، نام پدر یا فرزند شخص می باشد، مثلا به شخصی که نام پدرش علی بود؛ ابن علی، و به کسی که نام فرزندش عبد الله بود ،ابو عبد الله میگفتند.
🔹حال سوال این است:
🔸در میان فرزندان امام حسین علیه السلام فرزندی به نام عبد الله به چشم نمی خورد، پس چرا کنیه حضرت، "اباعبدالله" است؟
🔹پاسخ:
درباره کنیه «اباعبدالله» برای امام حسین (ع)، سه نکته قابل ذکر است:
🔸1. عرب در بدو تولد برای نوزدان خود علاوه بر اسم ، کنیه ای نیز تعیین می کردند ، کنیه حسین بن علی از خردسالی «ابوعبدالله» معین شد.
(بحارالانوار، ج44، ص 251).
کما اینکه امام رضا به فرزندش امام جواد، کنیه "ابا جعفر" را اعطاء کردند.
🔸2. امام حسین (ع) فرزندی به نام عبدالله داشت که در کربلا به شهادت رسید. گویا عبدالله در کربلا به دنیا آمد و مادرش رباب بود. احتمالا او غیر از علی اصغر است.
(تاریخ یعقوبی، ج 2، ص 181؛ ابن صباغ، الفصول المهمه، ج 2، ص 851).
همچنین در کتاب شریف إقبال الأعمال (ج2، ص574) زیارتی آمده است که ابتدا آن چنین است؛
"السلام علی عبدالله بن الحسین الطفل الرضیع المرمی الصریع..."
🔸3. در وجه کنیه حضرت امام حسین فرموده اند که بقای دین و عبادت هر عبدی مرهون قیام و شهادت ایشان است، لذا ایشان را پدر عباد الله (ابا عبدالله) می خوانند.
