یکی از احکام مبتلا به احکام ذبح می باشد که فقهاء شیعه از جمله شرایط ذبح صحیح را بردن نام خدا هنگام ذبح می دانند بخلاف ابو حنیفه که بردن نام خدا را شرم حلیت نمی داند بلکه طبق نظر ایشان اگر کسی نام خدا را نبرد یاز هم صحیح است در این مرود استدلالی هم آورده اند که آن را بیان می کنیم و از نحویون شیعه می خواهیم که از مذهب خود دفاع کنند و استدلال آنها را رد کنند:
نقل کرده اند که روزی جماعتی از ابو حنیفه بوسیله قول خدای تعالی ((و لا تاکلوا مما لم یذکر اسم الله علیه و انه لفسق)) بر ابو حنیفه اشکال کرده اند و قول او را رد کرده اند اما ابو حنیفه بوسیله همین آیه بر حکم خودش استدلال کرد و به آنها گفت که:
اولا :واو در انه لفسق برای عطف نمی باشد زیرا که عطف جمله اسمیه بر فعلیه و بالعکس اشتباه است و همچنین برای استیناف هم نمی باشد زیرا که اصل واو برای ربط است پس باقی می ماند که واو حالیه باشد
ثانیا:جمله حالیه قید است برای عامل و در اینجا و انه لفسق قید است برای لا تاکلوا یعنی نخورید از چیزهایی که نام خدا بر آنها برده نشده است در حالی که فسق باشند
ثالثا:منظور از فسق را خدا بیان کرده است که ((او فسقا اهل لغیر الله به)) یعنی زمانی فسق است که نام غیر خدا بر آن ذکر شود و از مفهوم کلام برداشت می شود که اگر اسم خدا را نگفت حلال است
در نتیجه:زمانی که شما اسم غیر خدا را نیاوردی ذبح صحیح است حال چه اسم خدا را بیاوری و چه نیاوری پس حکم ابو حنیفه مبنی بر (یحل اکل متروک التسمیه )صحیح است
نظر شما چیست؟
اولا :واو در انه لفسق برای عطف نمی باشد زیرا که عطف جمله اسمیه بر فعلیه و بالعکس اشتباه است و همچنین برای استیناف هم نمی باشد زیرا که اصل واو برای ربط است پس باقی می ماند که واو حالیه باشد
ثانیا:جمله حالیه قید است برای عامل و در اینجا و انه لفسق قید است برای لا تاکلوا یعنی نخورید از چیزهایی که نام خدا بر آنها برده نشده است در حالی که فسق باشند
ثالثا:منظور از فسق را خدا بیان کرده است که ((او فسقا اهل لغیر الله به)) یعنی زمانی فسق است که نام غیر خدا بر آن ذکر شود و از مفهوم کلام برداشت می شود که اگر اسم خدا را نگفت حلال است
در نتیجه:زمانی که شما اسم غیر خدا را نیاوردی ذبح صحیح است حال چه اسم خدا را بیاوری و چه نیاوری پس حکم ابو حنیفه مبنی بر (یحل اکل متروک التسمیه )صحیح است
نظر شما چیست؟
