۱۸۱۰ بازدید
سه شنبه ۱۷ دی ۹۲
سه شنبه ۱۷ دی ۹۲
محصّل را ممکن است در
طیّ روز بواسطه ی انغمار (1) در مباحث علمی و فکری، خستگی و کسلی روی آورد ،
در این وقت شایسته است جان خود را به لطایف حکمی که در کتابهایی چون کشکول
شیخ بهائی و مستطرف و عقد الفرید و محاظرات راغب و دواوینی چون حافظ و دیوان شمس و مثنوی معنوی و شاهنامه ی فردوسی و ... ترویح نماید . مبادا
که در این حین مشغول بازی های مختلف و اباطیل گوناگون شود و وقت خود را
صرف اموری کند که نقشی برای کسب کمالات انسامی او ندارد . بلکه مطابق با
ذوق خود به مطالعه ی تاریخ و سیر در سرگذشت علماء و صلحاء نماید . و یا
اینکه در کتاب هایی گشت و گذار نماید که پیرامون عجائب و غرائب نظام آفرینش
به خصوص بدن طبیعی نگاشته شده اند ، به دستورات طبّی مراجعه کند ، خواصّ
گیاهان را مطالعه نماید ، اخلاق حیوانات را بررسی نماید ، و ده ها کار دیگر
که هم برای انبساط و ترویح روح مناسب است و هم اینکه وقت صرف نمودن در آن
ها موجب بطلان عمر آدمی نمی شود.